Ο Carl Joachim Andersen (29 Απριλίου 1847 – 7 Μαΐου 1909) ήταν Δανός φλαουτίστας , μαέστρος και συνθέτης που γεννήθηκε στην Κοπεγχάγη , γιος του φλαουτίστα Christian Joachim Andersen . Τόσο ως βιρτουόζος όσο και ως συνθέτης μουσικής φλάουτου, θεωρείται ένας από τους καλύτερους της εποχής του. Θεωρούνταν σκληρός ηγέτης και δάσκαλος και απαιτούσε πολλά από τις ορχήστρες του, αλλά μέσα από αυτό το στυλ έφτασε σε υψηλό επίπεδο.

Όπως και ο μικρός του αδερφός, ο Βίγκο διδάχτηκε από τον πατέρα του και ήδη από παιδί έπαιζε με επιτυχία σε ένα δανέζικο θέατρο που ονομαζόταν Καζίνο συνοδευόμενος από τον μικρό αρπιστή Frantz Pønitz . Από όταν ήταν 13 ετών έως το έτος 1868 ήταν ο πρώτος φλαουτίστας σε μια μουσική ορχήστρα στην Κοπεγχάγη υπό τη διεύθυνση του Niels Gade .

Το 1869 προσλήφθηκε στη Βασιλική Ορχήστρα της Δανίας ως φλαουτίστας αλλά παραιτήθηκε μετά από ένα χρόνο άδειας το 1878. Λαχταρούσε μεγαλύτερες προκλήσεις και έφυγε στο εξωτερικό. Πρώτος σταθμός ήταν η Αγία Πετρούπολη (1878–1880) στη συνέχεια το 1881 πήγε στο Βερολίνο όπου ασχολήθηκε με το Bilse’s Band ως σόλο φλαουτίστας καθώς και στη Βασιλική Γερμανική Όπερα.

Το 1882 ήταν συνιδρυτής της Φιλαρμονικής του Βερολίνου, την οποία ο ίδιος και άλλοι 53 μουσικοί σχημάτισαν από το πρώην Bilse’s Band. Παράλληλα με τη δουλειά του ως σόλο φλαουτίστας, ανέλαβε όλο και περισσότερες εργασίες μαέστρου και διηύθυνε για 8 καλοκαίρια μια από τις δύο καθημερινές συναυλίες της ορχήστρας στο Scheveningen .

Το 1893 ο Άντερσεν αναγκάστηκε να παραιτηθεί από τη δουλειά του λόγω παράλυσης στη γλώσσα του και μετά ταξίδεψε πίσω στην Κοπεγχάγη όπου εργάστηκε ως συνθέτης. Μεταξύ άλλων κομματιών ήταν συνθέτης συναυλιών στους κήπους Tivoli . Το 1897 ίδρυσε μια σχολή ορχήστρας και ήταν, μέχρι το θάνατό του, αρχηγός και καθηγητής διεύθυνσης στη σχολή. Το 1905 ανακηρύχθηκε ιππότης από τον βασιλιά «Χριστιανό Θ΄ της Δανίας» στο «Τάγμα του Ντάνεμπρογκ».

Οι συνθέσεις του είναι σχεδόν αποκλειστικά για το φλάουτο . Οι 8 τόμοι του με etudes για φλαουτίστες ανώτατου επιπέδου θεωρούνται η μεγαλύτερη επιτυχία του. Εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται σε όλο τον κόσμο όταν κάποιος θέλει να είναι κορυφαίος επαγγελματίας.

Ολόκληρα τα έργα του αποτελούνται από 63 έργα που είναι κυρίως για το φλάουτο, συμπεριλαμβανομένων κομματιών σόλο και πιάνου. Η Πορεία Τιμής του Christian X που συντάχθηκε στον τότε διάδοχο έγινε δημοτικότητα.

Κατάλογος έργων

op.2 – Ουγγρική φαντασία ( Ungarsk fantasi )
op.3 – Κομμάτι συναυλίας ( Koncertstykke )
op.5 – Μπαλάντα και χορός των συλφώνων ( Ballade et danse des Sylphes )
op.6 – Salon Piece ( Morceaux de Salon )
ό.π.7 – Αυτοσχέδιο
op.8 – Moto perpetuo
op.9 – Στην όχθη του ποταμού ( Au Bord de la Mer )
op.10 – Tarantella
op.15 – Etudes για φλάουτο ( Fløjteetuder )
op.16 – Χαρακτηριστική Φαντασία ( Fantaisie Caractéristique )
op.19 – Φύλλο άλμπουμ ( Album-Blatt )
op.21 – Etudes για φλάουτο ( Fløjteetuder )
op.22 – The reignation and polonaise ( La Reignation et Polonaise )
op.24 – Έξι κομμάτια σαλονιού σε δύο σουίτες ( Six Morceaux de Salon, en deux Suites )
op.26 – Variations Drolatiques
op.27 – Παραλλαγές ελεγείας ( Variations Elegiaques )
op.28 – Δύο κομμάτια ( Deux Morceaux )
op.30 – Etudes για φλάουτο ( Fløjteetuder )
op.33 – Etudes για φλάουτο ( Fløjteetuder )
op.35 – Wien Neerlands Bloed
op.37 – Etudes για φλάουτο ( Fløjteetuder )
op.41 – Etudes για φλάουτο ( Fløjteetuder )
op.44 – L’Hirondelle
op.45 – Μεταγραφές Opera ( Operatranskriptioner )
op.46 – Reunion ( Wiedersehen )
op.47 – Σόλο παράσταση για νέους φλαουτίστες ( Solovortrag für junge Flötenspieler )
όπ.48 – Allegro Militaire
op.49 – Devils Polka ( Pirun Polska )
op.50 – 6 σουηδικές πόλκες ( 6 Svenske polsker )
op.51 – Τέσσερα κομμάτια σαλονιού ( Quatre Morceaux de Salon )
όπ.51 αρ.2- Intermezzo
op.52 – Κομμάτια σαλονιού, μέρος 1 + 2 ( Salonstücke Heft 1 + 2 )
op.53 – Canzone + Memory ( Canzone + Erinnerung )
op.54 – Deuxième Impromptu
op.55 – Eight Performer Pieces ( Acht Vortragsstücke )
op.56 – Πέντε εύκολα κομμάτια ( Fünf leichtere Stücke )
op.57 – Τρία κομμάτια ( Trois Morceaux )
op.58 – Introduction et caprice sur des aires hongroises , για φλάουτο και ορχήστρα ή φλάουτο και πιάνο
op.59 – National Fantasies ( Fantasies Nationales )
op.60 – Etudes για φλάουτο ( Fløjteetuder )
op.61 – Δεύτερη συναυλία ( Deuxième Morceaux de Concert )
op.62 – Δέκα κομμάτια ( Dix morceaux )
op.63 – 24 Technical Etudes ( 24 Etudes Techniques )