Ο Ernesto Köhler γεννήθηκε στη Μόντενα της Ιταλίας, στις 4 Δεκεμβρίου 1849.
Από μικρός άρχισε να παίζει το φλάουτο κάτω από την εποπτία του πατέρα του, Venceslau Joseph Köhler, ο οποίος ήταν πρώτος φλάουτο στην ορχήστρα του Δούκα της Μόντενα.
Οι Quantz, Nicholson, Boehm και Briccialdi επέμειναν ότι δεν υπάρχει «βασιλικός δρόμος» για επιτυχία στο παιχνίδι φλάουτου. Η φυσική ικανότητα, η σκληρή δουλειά και η καλή διδασκαλία θεωρήθηκαν τα πιο χρήσιμα βοηθήματα για την κατανόηση σε αυτό που είναι πραγματικά ένα δύσκολο όργανο.
Ο μικρός Köhler, εκτός από μια φυσική ικανότητα για το όργανο της επιλογής του, είχε έναν καλό εκπαιδευτή τον πατέρα του, ο οποίος με προθυμία ο οποίος του έδωσε πολλές ώρες εκμάθησεις και σημείωσε πολύ γρήγορη πρόοδο. Ο Ernesto συνέχισε τις σπουδές του με το φλάουτο και τις μουσικές με τόλμες όπου σε νεαρή ηλικία έγινε σολίστας για Φλάουτο και, πολύ πριν τελειώσει η παιδική ηλικία, σε συντροφιά με τον αδερφό του Ferdinando, πιανίστας φήμης, πραγματοποιήσαν πολλές συναυλίες στην Ιταλία με αμετάβλητη επιτυχία. Οι κριτικοί ήταν ομόφωνοι για να επαινέσουν την εξαιρετική εκτέλεση, τον λεπτό τόνο, το αγνό στιλ και τη γενική κομψότητα της παράδοσης του νεαρού καλλιτέχνη φλάουτου. Όταν έφτασε τα είκοσι χρόνια, το 1869, ο Köhler ήθελε να δει περισσότερα από τον κόσμο και, όπως θα περίμενε κανείς, να αποκτήσει φήμη και τύχη.
Σε αυτό το σημείο της καριέρας του νεαρού καλλιτέχνη, η έδρα του πρώτου φλάουτου στην ορχήστρα του θεάτρου Karl, Βιέννη, έτυχε να είναι ανεκπλήρωτη και ο νεαρός φλαουτίστας παροτρύνθηκε να πάρει τη θέση.
Αποφάσισε να το κάνει, και κατείχε τη θέση για περίπου δύο χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ως ευκαιρία, έδωσε συναυλίες με φλάουτο σε διάφορες πόλεις της Αυστρίας. Αφιέρωσε επίσης λίγο από τον ελεύθερο χρόνο του στη σύνθεση και δημοσίευσε πολλά κομμάτια για φλάουτο και πιάνο, η φρεσκάδα και η αξία των οποίων προσελκύουν ταυτόχρονα την προσοχή των ηπειρωτικών παικτών φλάουτου.
Το 1871, αποφάσισε να ενεργήσει σύμφωνα με τις συμβουλές του διάσημου βετεράνου, Cesare Ciardi, ο οποίος τον ώθησε να φύγει από τη Βιέννη και να εγκαταλείψει την κατοικία του στην Αγία Πετρούπολη. Το ταξίδι στη ρωσική πρωτεύουσα πραγματοποιήθηκε και, υποστηριζόμενο από την ισχυρή σύσταση του διάσημου ομόλογου του, ο οποίος κατείχε σημαντική θέση ως φλαουτίστας, ο Köhler πήρε αμέσως ραντεβού στην ορχήστρα του Αυτοκρατορικού Μπαλέτου.

… Το 1900 ο Köhler διορίστηκε το πρώτο φλάουτο στην ορχήστρα της αυτοκρατορικής ρωσικής όπερας, κατέχοντας έτσι την κορυφαία θέση φλάουτου στην Αυτοκρατορία του Τσάρου.

Ο Köhler έγραψε μια σειρά εξαιρετικών έργων φλάουτου, καλά σχεδιασμένα για εκπαιδευτικούς σκοπούς, και πολλά σόλο σίγουρα ευχάριστα να παίξουν, τα οποία έχουν ανταποκριθεί τόσο στη φήμη όσο και στο μουσικό κοινό. Ως συνθέτης, τα δυνατά του σημεία είναι μελωδία – γνήσια και αυθόρμητα – μια καλή γνώση της τεχνικής του φλάουτου, μαζί με την τέχνη της προσθήκης κατάλληλων, καλαίσθητων συνοδευτικών σε όλα τα κομμάτια του. Στη σύνθεση για το φλάουτο, ο Köhler, που είχε πολλούς μαθητές, είχε επίγνωση της ανάγκης να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των μεσαίων ερμηνευτών. αριθμοί των κομματιών του που γράφονται για αυτήν την κατηγορία φλαουτίστας.
Τα σόλο της συναυλίας είναι, φυσικά, απαρτίζεται για να δείξει τη δύναμη του βιρτουόζου, και, γενικά, θα είναι αρκετά δύσκολο. Ο ενθουσιασμόςτου Köhler ήταν προφανώς ασταμάτητος.
Ο κατάλογος των έργων του πέρασε το εκατό. Αυτό περιλαμβάνει μια θεωρητική και πρακτική σχολή φλάουτου (η οποία είχε υιοθετηθεί σε πολλά ηπειρωτικά ωδεία μουσικής), πολλές μελέτες φλάουτου, ντουέτα για δύο φλάουτα, κομμάτια για δύο φλάουτα και πιάνο, και μερικές βαθμολογίες από φωτεινά, μελωδικά άνυδρα συχνά γοητευτικά κομμάτια σαλόνι με πιάνο; εκτός από μεγαλύτερα έργα, ιδίως πολυάριθμες μελέτες φλάουτου, ντουέτα για δύο φλάουτα, κομμάτια για δύο φλάουτα και πιάνο, και μερικές βαθμολογίες από φωτεινά, μελωδικά άνυδρα και συχνά γοητευτικά κομμάτια σαλόνι με πιάνο. εκτός από μεγαλύτερα έργα, ιδίως πολυάριθμες μελέτες φλάουτου, ντουέτα για δύο φλάουτα, κομμάτια για δύο φλάουτα και πιάνο, και μερικές βαθμολογίες από φωτεινά, μελωδικά άνυδρα και συχνά γοητευτικά κομμάτια σαλόνι με πιάνο. εκτός από μεγαλύτερα έργα, ιδίωςSchwalbenflug, Hirten Idylle, La Romantique, Papillon, Concerto Op. 97 κ.λπ. που έχουν παίξει συχνά οι κορυφαίοι σολίστ της Ευρώπης, της Αμερικής και της Αυστραλίας.

… Εκτός από τα έργα που απαριθμούνται στη λίστα που επισυνάπτεται σε αυτήν την ανακοίνωση, ο Köhler έγραψε μια όπερα, τον Ben Achmed , ο οποίος είχε μια επιτυχημένη εκτέλεση στην Αγία Πετρούπολη (1893), και μερικά μπαλέτα – ένα με τίτλο Clorinda , που ήταν πολύ δημοφιλές στο το αυτοκρατορικό θέατρο, Αγία Πετρούπολη.

Ο Ernesto Köhler πέθανε στην Αγία Πετρούπολη στις 17 Μαΐου 1907.